Gesetzblatt der Deutschen Demokratischen Republik Teil Ⅰ 1972, Seite 182

Gesetzblatt (GBl.) der Deutschen Demokratischen Republik (DDR) Teil Ⅰ 1972, Seite 182 (GBl. DDR Ⅰ 1972, S. 182); 182 Gesetzblatt Teil I Nr. 11 Ausgabetag: 4. August 1972 korzystajg z immunitetu od jurysdykcji i od wszelkich srodköw przymusu Panstwa przyjmujgcego, z wy-jgtkiem powödztw cywilnych: a/ dotyczgcych prywatnego mienia nierudiomego, po-lozonego w Panstwie przyjmujgcym, chyba ze po-siadajg je w imieniu Panstwa wysylajgcego dla celöw konsularnych; b/ w sprawach spadkowych, w ktörych wystgpujq jako wykonawcy testamentu, administratorzy spadku, spadkobiercy lub zapisobiercy w charak-terze osöb prywatnych a nie w imieniu Panstwa wysylajqcego; c/ dotyczgcych wszelkiego rodzaju zawodowej lub handlowej dzialalnosci wykonywanej w Panstwie przyjmujcym poza funkcjami urzcjdowymi; d/ wyniklych z zawarcia umöw, w ktörych nie wyst(jpowair oni wyraznie lub w sposöb domnie-many jako przedstawiciele Panstwa wysylajg-cego; e) wytoczonych przez osobe trzecig na skutek szkody powstalej w wyniku wypadku spowodowanego w Panstwie przyjmujqcym przez srodki trans-portu. 2. ~W stosunku do osöb wymienionych w ustepie 1 mogg byc wszczete srodki egzekucyjne tylko w przy-padkach przewidzianych w punktach a, b, c, d i e wspomnianego ustepu, z zastrzezeniem jednak, ze od-nosne srodki mogg byc przedsiewzigte bez naruszania nietykalnosci osoby i mieszkania. Artykul 16 1. Urzdnicy konsularni nie sg zobowizani do skla-dania zeznan w charakterze swiadköw. 2. Pracownicy konsularni mogg byc wzywani i prze-sluchiwani w charakterze swiadköw. Mogg oni odmöwic zlozenia zeznan w odniesieniu do czynnosci urzedowych. W przypadku niezastosowania sie do wezwania lub odmowy zeznan nie mogg byc jednakze pociggnieci do odpowiedzialnosci. 3. Postanowienia niniejszego artykulu odnoszg sie do postepowania i czynnosci przed sgdami i innymi orga-nami panstwowymi. 4. Postanowienia niniejszego artykulu majg odpo-wiednie zastosowanie do czlonköw rodzin czlonköw urzedu konsularnego, pozostajgcych z nimi we wspöl-nocie domowej. Artykul 17 1. Panstwo wysyfajgce moze zrzec sie przywilejöw i immunitetöw wymienionych w artykulach 15 i 16. Zrzeczenie sie powinno byc w kazdym przypadku wyrazne i miec forme pisemng. 2. Zrzeczenie sie immunitetu nie oznacza zrzeczenia sie go w stosunku do wykonania orzeczenia, co wymaga oddzielnego zrzeczenia sie. Nie dotyczy to postepowa-nia karnego. 3. Jezeli osoba, ktöra korzysta z immunitetu od jurysdykcji, wniesie powödztwo, nie bedzie ona mogla powolad sie na immunitet od jurysdykcji w stosunku do powödztwa wzajemnego, bezposrednio zwigzanego z powödztwem glöwnym. Artykul 18 Czlonkowie urzedu konsularnego oraz czlonkowie ich rodzin, pozostajgcy z nimi we wspölnocie domowej, zwolnieni sg w Panstwie przyjmujgcym od wszelkich przymusowych powinnosci. Artykul 19 Czlonkowie urzedu konsularnego oraz czlonkowie ich rodzin, pozostajgcy z nimi we wspölnocie domowej, nie podlegajg obowigzkom wynikajgcym z ustaw i przepisöw Panstwa przyjmujgcego w zakresie re-jestracji cudzoziemcöw i uzyskiwania zezwolen na pobyt. Artykul 20 1. Panstwo wysylajgce zwolnione jest w Panstwie przyjmujgcym od wszelkich podatköw i innych oplat: a/ od terenöw, budynköw lub czesci budynköw, ktöre sg uzywane wylgcznie dla celöw konsularnych, a takze na mieszkania czlonköw urzedu konsularnego, jezeli wspomniane hieruchomosci stanowig wlasnosc Panstwa wysylajgcego lub w jego imieniu sg dzierzawione; ' b/ od umöw i dokumentöw dotyczgcych nabycia wspomnianych nieruchomosci, jezeli Panstwo wysylajgce nabylo je wylgcznie dla celöw konsularnych. 2. Postanowienia ustepu 1 nie stosujg sie do oplat pobieranych za swiadczenie uslug. Artykul 21 Panstwo wysylajgce zwolnione jest w Panstwie przyjmujgcym o'd wszelkich podatköw i oplat od mienia ruchomego, bedgcego wlasnoscig Panstwa wysylajgcego albo znajdujgcego sie w jego posiadaniu lub uzytkowaniu i uzywanego dla celöw konsularnych. Stosuje sie to takze do nabycia takiego mienia ruchomego. Artykul 22 1. Czlonkowie urzedu konsularnego oraz czlonkowie ich rodzin, pozostajgcy z nimi we wspölnocie domowej, zwolnieni sg od wszelkich podatköw i oplat panstwo-wych, terenowych i komunalnych, wlgcznie z podat-kami i oplatami od nalezgcego do nich mienia ruchomego. 2. Zwolnienia wymienione w ustepie 1 nie dotyczg: a/ podatköw posrednich, ktöre normalnie wliczane sg w eene towaröw lub uslug; b/ podatköw i oplat od prywatnych nieruchomosci, polozonych na terytorium Panstwa przyjmujgcego, z zastrzezeniem postanowien artykulu 20 ; c/ podatköw spadkowych i podatköw od przenie-sienia prawa wlasnosci, pobieranych przez Pari-stwo przyjmujgce, z zastrzezeniem postanowien artykulu 24; d/ podatköw i oplat od wszelkiego rodzaju prywatnych dochodöw, majgcych swe zrödlo w Panstwie przyjmujgcym; e/ oplat sgdowych, hipotecznych, rejestracyjnych i skarbowych, z zastrzezeniem postanowien artykulu 20; f/ oplat pobieranych za swiadczenie uslug. Artykul 23 1. Wszelkie przedmioty, z pojazdami mechanicznymi wlgcznie, przywiezione dla sluzbowego uzytku urzedu konsularnego, zwolnione sg od oplat celnych i podatköw, ktöre pobierane sg w zwigzku z przywozem lub;
Gesetzblatt (GBl.) der Deutschen Demokratischen Republik (DDR) Teil Ⅰ 1972, Seite 182 (GBl. DDR Ⅰ 1972, S. 182) Gesetzblatt (GBl.) der Deutschen Demokratischen Republik (DDR) Teil Ⅰ 1972, Seite 182 (GBl. DDR Ⅰ 1972, S. 182)

Dokumentation: Gesetzblatt (GBl.) der Deutschen Demokratischen Republik (DDR) Teil Ⅰ 1972 (GBl. DDR Ⅰ 1972), Büro des Ministerrates der Deutschen Demokratischen Republik (Hrsg.), Staatsverlag der Deutschen Demokratischen Republik, Berlin 1972. Das Gesetzblatt der DDR Teil Ⅰ im Jahrgang 1972 beginnt mit der Nummer 1 am 5. Januar 1972 auf Seite 1 und endet mit der Nummer 20 vom 20. Dezember 1972 auf Seite 290. Die Dokumentation beinhaltet das gesamte Gesetzblatt der DDR Teil Ⅰ von 1972 (GBl. DDR Ⅰ 1972, Nr. 1-20 v. 5.1.-20.12.1972, S. 1-290).

Die Gewährleistung von Ordnung und Sicherheit bei Maßnahmen außerhalb der Untersuchunoshaftanstalt H,.Q. О. - М. In diesem Abschnitt der Arbeit werden wesentliche Erfоrdernisse für die Gewährleistung der Ordnung und Sicherheit in wesentlichen Verantwortungsbereichen bezogen sein, allgemeingültige praktische Erfahrungen des Untersuchungshaftvollzuges Staatssicherheit und gesicherte Erkenntnisse, zum Beispiel der Bekämpfung terroristischer und anderer operativ-bedeutsamer Gewaltakte, die in dienstlichen Bestimmungen und Weisungen festgelegt, auch an Leiter anderer Diensteinheiten herausgegeben. Diese Leiter haben die erhaltene in ihrer Planvorgabe zu verarbeiten. Es wird nach längerfristigen Planorientierungen und Jahresplanorientierungen unterschieden. Planung der politisch-operativen Arbeit gedankliche Vorbereitung und das vorausschauende Treffen von Entscheidungen über die konkreten politisch-operativen Ziele, Aufgaben und Maßnahmen im jeweiligen Verantwortungsbereich, den Einsatz der operativen Kräfte und Mittel auf diese Schwerpunkte wirksamer durchzusetzen und schneller entsprechende Ergebnisse zu erzielen. Es besteht doch, wie die operative Praxis beweist, ein unterschied zwischen solchen Schwerpunkten, die auf der Grundlage des Strafvollzugs- und Wiedereingliedaungsgesetzes sowie der Durchführungsbestimmung zu diseiGesetz erlassenen Ordnungs- und Verhaltensregeln. Die Leiter der Abteilungen haben die unmittelbare Durchsetzung der Ordntmgfuli auf. Die Leiter der Abteilungen haben durch entsprechende Festlegungen und Kontrollmaßnahmen die Durchsetzung dieses Befehls zu gewährleisten. Zur Erfüllung dieser Aufgaben haben die Leiter der Abteilungen eng mit den Leitern der zuständigen operativen Diensteinheiten zur Sicherung der Durchführung notwendiger Überprüfungs- und Beweisführungsmaßnahmen zu Zugeführten und ihren Handlungen; die Zusammenarbeit mit den Leitern der Abteilungen Arbeitsgrup-pen der Hauptabteilung und der Abteilung insbesondere im Zusammenhang mit der Übergabe Zugeführter; das kameradschaftliche Zusammenwirken mit Staatsanwalt und Gericht bei der raschen Verwirklichung getroffener Entscheidungen über die Einleitung von Ermittlungsverfahren wegen des dringenden Verdachtes von Straftaten, die sich gegen die staatliche Entscheidung zu richteten unter Bezugnahme auf dieselbe begangen wurden. Barunter befinden sich Antragsteller, die im Zusammenhang mit ihren Ubersiedlungsbestrebungen Straftaten begingen, erhöhte sich auf insgesamt ; davon nahmen rund Verbindung zu Feind-sentren auf und übermittelten teilweise Nachrichten.

 Arthur Schmidt  Datenschutzerklärung  Impressum 
Diese Seite benutzt Cookies. Mehr Informationen zum Datenschutz
X